Dé blokfluit...bestaat eigenlijk niet. Er zijn niet alleen verschillende maten blokfluiten - de bekendste zijn sopraan, alt, tenor en bas - maar ook verschillende types, voor verschillende muziekstijlen. Als blokfluitist heb je dus niet één, maar een keur aan instrumenten tot je beschikking. Al naar gelang je stemming, het muziekstuk of de groep waarmee je speelt, kies je een bepaald instrument om op te spelen. Deze verscheidenheid is één van de bijzondere kanten van het blokfluitspel. Met kinderen wordt vaak begonnen op de bekende sopraanblokfluit, maar zodra de handen groot genoeg zijn wordt de overstap naar grotere fluiten gemaakt. Sopraan, alt en eventueel grotere fluiten, worden ook in de les naast elkaar gebruikt. Met jonge kinderen gebruik ik de grotere fluiten voor improvisatie en eenvoudig samenspel, iets wat al snel mogelijk is door het gebruik van eenvoudige grepen.
Verreweg het meest gebruikte instrument is de altblokfluit. Deze is warmer van klank dan de sopraan en goed geschikt voor virtuoze passages. De tenor is hiervoor net iets te groot, al wordt hij in moderne muziek vaak voorgeschreven door de warme, diepe klank. De altblokfluit is voor volwassenen
Bovenaan de pagina en middenonder ziet u een geheel nieuw ontwikkeld instrument: de Eagle recorder. Recorder is de engelse benaming voor blokfluit, een eagle is een adelaar. Een adelaarsfluit dus! Een zeer krachtig instrument, dat samenspel met 'moderne' instrumenten mogelijk maakt. De blokfluit was van oudsher een zacht instrument, dat moeilijk kon mengen met andere blaasinstrumenten (saxofoon, klarinet, hobo), strijkinstrumenten of piano en gebonden was aan muziek van middeleeuwen tot ca. 1750. Met de eagle is dit geen enkel probleem meer, dit opent fantastische perspectieven voor wie graag allerlei muziekstijlen wil spelen maar wél verslingerd is aan het speelgevoel en de klank van de blokfluit.